Ecuadorrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Hola luitjes,

ff klikken (of kopiëren naar je browser als klikken niet werkt): http://www.youtube.com/watch?v=fPsMR7HvuZM

Eens kijken, waar heb ik jullie achter gelaten? Als ik me niet vergis was het vrijdagavond en had ik eigenlijk mijn rugzak moeten pakken voor het slapen gaan maar daar ha’k geen zin in.... Dus wekker op 7 uur gezet.... wekker loopt af (tis dus zaterdag 30 juli) en ik geef m een dreun (die wekker dus) Tegen half acht kom ik er eindelijk uit en ik steek mijn kop onder de koude kraan en prop alles in mijn rugzak.... 8:20 uur.... zal ik nog een ontbijtje of zo nemen? Hmmm laat ik maar naar busterminal gaan want om 9 uur gaat mijn bus en het is een eindje lopen. Als ik hotel uitkom staat daar net een tuktukje.... ach, liever lui dan moe en nog voor half negen sta ik bij de bushalte, scoor nog een flesje yoghurt als ontbijt en wacht.... 9 uur... geen bus.... eindelijk om half 10 word ik een minibusje ingeloodst... in Tumbes overstappen.... nee he.... ik voel de vertraging al aankomen... ze hadden me beloofd om om 2 uur in Machala, Ecuador te zijn.

Enfin, minibus raast naar Tumbes en om 11 uur ben ik al op het busstation aldaar.... bus naar Machala vertrekt om 12:30 uur... dus anderhalf uur vervelen. Als ik op de stoep ga zitten en een peuk opsteek word ik naar binnen gestuurd.... tis te gevaarlijk buiten.... waar dat gevaar uit bestaat vraag ik maar niet....

Om 12:15 uur staat er nog steeds maar één oude aftandse bus klaar... zonder rechterachterwiel.... om 12:25 vraag ik of we met die bus gaan en wanneer.... "ja en binnen 10 minuutjes" twee man beginnen inderdaad met het monteren van het achterwiel.... om 12:45 gaat de bagage aan boord en om 13:00 uur rijden we eindelijk weg.... nu is het een half uur naar de grens en vandaar nog anderhalf uur naar Machala... dus dat zou aankomst om 3 uur zijn plus de tijd om de grens over te steken..... stempel om Peru uit te komen was zo geregeld, binnen een half uurtje waren we weer op weg.... Nu heeft Ecuador een grensplaats, genaamd Huaquillas en die moesten we helemaal door voordat we bij de Ecuadoriaanse douane waren. Huanquillas blijkt een drukke marktplaats te zijn en we rijden dwars over die markt heen, stapvoets, vanuit de bus ook een paar leuke foto's gemaakt, grote kans dat die dit reisverslag gaan halen. Toen eindelijk de Ecuadoriaanse douane en daar had ik al het een en ander over gelezen... vooral in termen als "geen haast hebben" en er stond me een rij.... grote bus van mijn vrienden van "Cruz del Sur" stond te wachten en wij sloten achteraan aan. Leuk Colombiaans stel leren kennen, waren op weg naar huis na een maandje vakantie in Paraguay en Peru. De rij schoot erg langzaam op maar de rij voor de mensen die Ecuador uit wilden was weg... de Colombiaan dook naar dat loket en jawel.... wij rennen en ook ik had weldra mijn stempel om Ecuador binnen te komen.... bus weer in, nu waren mijn 2 stoelen nog vrij maar die van het Colombiaanse stel waren bezet. Ik zeg tegen haar ach je mag wel naast mij komen zitten.... dat doet ze ook nog... even later komt hij binnen en ik zeg tegen hem "jammer joh, ze is nu van mij" hij zegt dat ie dat prima vind en vordert zijn oude plek terug, het plekje naast hem wordt bezet door een andere schone en ze beginnen gezellig te keuvelen. Ik zit dus met die Colombiaanse schone naast me en begin maar met haar te kletsen, ze spreekt geen woord Engels en ik hak me een weg door het Spaans en vraag of zij en hij broer en zus zijn.... nee, ze zijn gewoon (reis)vrienden, niks meer en ze is vrijgezel.... de engel heet Lucy en veels en veels te snel waren we in Machala en moet ik eruit....

Ik gooi mijn rugzak op mijn nek, draai me nog een keer om, Lucy hangt uit het raam en we zwaaien nog één keer naar elkaar...

Hotel in Machala vinden is geen probleem, eerste keuze is raak, betaalbaar (goedkoper dan Mancora) en erg luxe! Letterlijk om de hoek is de busmaatschappij die me morgen naar Loja gaat brengen. Aangezien het inmiddels een uurtje of 6 is klap ik van de honger en ga de straat op. Eerst langs de busmaatschappij, bussen gaan om 7, 8, 10 en 13 uur en de bus doet er 6 uur over naar Loja (vandaar is het nog een uurtje naar Vilcabamba) daarna geld scoren, hier in Ecuador doen ze alles met de Amerikaanse dollars en daar had ik er nog 41 van maar inmiddels het hotel betaald en ik wil ook nog eten.... géén wisselkantoor kunnen vinden, mijn Peruaanse Soles moet ik dus nog even bij me houden. De 4e geldautomaat die ik probeerde voorzag me eindelijk van US$ (ik begon al half in paniek te raken) en toen zag ik.... een KFC !!!!!!!! De eerste in Zuid Amerika die ik bezocht heb, heerlijk hamburgertje met frietjes daarna terug naar het hotel en heerlijk lang onder de hete douche gestaan.

Eens rustig nagedacht.... en ik wil de bus van 8 uur hebben, dan moet ik wel vroeg op maar dan ben ik om een uur of 3 a 4 in Vilcabamba en kan ik daar rustig een hotelletje zoeken en nog wat rondkijken voordat het donker is.

Wekker dus weer op 7 uur en slapen.....

Zondag de 31ste juli 2011

Keurig om 7:45 bij de busterminal.... kaartje aub.... voor 10 uur? Nee, voor 8 uur... helaas meneer, uitverkocht, 10 uur dan maar? Mierda (da's Spaans voor shit) Dus voor niks vroeg mijn nest uitgekomen, had kaartje dus gelijk gisteren moeten kopen, sukkel... Enfin, Machala nog een beetje doorgestiefeld en om 10 uur de bus in.

Mooi rit volgt, eerst een eindje terug en dan de bergen in, groene bergen, ben eindelijk die verschrikkelijke zandbak uit en geniet van de ene na de andere banaanplantage en ander groen gewas, heerlijk. Loja ligt op 2100 meter en we schieten niet echt op... veel wegwerkzaamheden. Om 12:30 uur stoppen we even voor wat refreshments en we zijn pas op één derde.... Mierda... op deze manier doen we er geen zes uur maar veel langer over.... en inderdaad, om kwart over 5 waren we eindelijk in Loja. Bus naar Vilcabamba vlot gevonden en die stond op het punt om te vertrekken en om half zes ben ik dus alweer onderweg. Tegen zeven uur eindelijk in Vilcabamba en het is inmiddels donker.... helaas.

2e hostel dat ik probeer heeft een kamertje vrij en ziet er goed uit (en dan doel ik niet op de Italiaanse receptioniste/serveerster hoewel die er ook mag wezen).

In dat hostel zit ik dit dus nu te typen (ben weer bij) en moet nog wat algemeens kwijt.... sinds ik gisteren de grens over ben voel ik me weer geweldig, Ecuador is (tot zover) een mooi groen land, vriendelijke mensen en .... ik voel me hier veel veiliger... slaat nergens op, ik weet het, maar een goed gevoel is het halve werk zeg ik maar :-).

Na een late en zeer welkome maaltijd, had erg weinig gegeten vandaag, de straat opgegaan want er komt een hels kabaal vanaf het plein.... wat er nou precies loos was, geen idee... een grote mensenmenigte stond voor de kerk waar een geluidsinstallatie stond. Af en toe werd er een opwindend Zuid-Amerikaans nummer gedraaid en tussendoor stond er iemand iets om te roepen.... klonk een beetje als een bingo of loterij... hoewel er niemand juichend naar voren kwam om prijzen in ontvangst te nemen. Terug naar het hotel en slapen maar

Vilcabamba, 1 augustus 2011

En maand 10 zit erop....

Vilcabamba staat bekend als "de vallei van het lange leven" er zouden hier meer 100+ jarigen wonen dan elk welk ander gedeelte van Zuid-Amerika dan ook.... Mooie groene heuvels rondom het dorp en een frisse lucht. Helaas wel bewolkt, zon komt er niet echt door. Na het ontbijt naar het plein gelopen en hier nog koffie gedronken om vervolgens een beetje rondom het dorp te gaan wandelen, langs de rivier, deze op een gegeven moment overgestoken over een voetgangersbrug en die zag er heel bijzonder uit... duidelijk dat ie een keer is ingestort en half scheef hangt over het water heen, fotootje haalt het reisverslag denk ik wel.... Daar voorzichtig overheen geschuifeld en mijn tocht voortgezet.

Terug in het dorp ontdekt dat er hier a) geen geldautomaat is en b) ik hier mijn overgebleven soles ook niet kan wisselen... een blik in mijn portemonnee leert me dat ik hier morgen dus weg moet om geen "Griekse" toestanden te krijgen....

Net heerlijke taco's gegeten maar het was nie veul.... tegen de serveerster gezegd dat het een "pequeno poco" was en dat ik een "hombre grande" ben, ze lachte wat maar denk niet dat ik nog een portie krijg.... Als ze slim was geweest had ze me de menukaart nog een keer gebracht maar dat heeft ze ook niet gedaan.

Nou dan maar slapen, morgen weer lange reisdag naar Cuenca. Moet zeggen dat ik blij ben weer overdag in de bus te zitten, dan zie je tenminste weer wat, en dat ik weer gewoon lokaal transport neem, in plaats van die dure luxe dingen, is veel leuker zo

Nou welterusten maar weer en tot het volgende verhaaltje....

Greetzzzzzzzzzz

Eric