De duivel zijn neus en Ecuador's hoogste berg

Hola chica's en chico's

Voordat ik weer verhaaltjes voor bij het haardvuur ga schrijven eerst even een reactie op jullie reacties op het laatste verhaaltje.... ik zei MAXIMAAL tien verhaaltjes.... uit de reacties begrijp ik echter dat jullie met minder dan 10 geen genoegen nemen.... tja, afwachten hoever we komen.

Ja, de jungle ga ik nog in, ben nu in Riobamba en dat ligt op 2700 meter dus niet erg jungleachtig hier maar volgende stop is Tena en dat ligt in de jungle. Raften sla ik inderdaad maar over... wat ik daar allemaal wel ga doen weet ik zelf nog niet, dat zien we wel als we d'r zijn.

Nee, de Galapagos eilanden zitten er niet in.... Heb mijn reis al 2 maanden moeten verlengen door mijn ongevalletje in Nieuw Zeeland en de bodem van de schatkist komt duidelijk in zicht, Zuid-Amerika is ook iets duurder dan ik gepland heb (komt ook omdat ik geen zin meer heb in rock-bottem-budget hotels....) Kom hier in Ecuador wel een hoop mensen tegen die of net op de Galapagos zijn geweest of er binnenkort naar toe gaan, hun verhalen horend kriebelt het wel.....

Manaus zit er deze trip ook niet in. Voordat ik ging moest ik (van mezelf) kiezen tussen Frans Polynesie en Brazilië en aangezien Brazilië vanuit Europa makkelijker te bereizen is dan Frans Polynesie ervoor gekozen om naar FP te gaan. Als het me gegeven is maak ik van Brazilië (en noord Argentinië) een apart tripje.... Heb trouwens al wel begrepen dat Brazilië godsgruwelijk duur is..... ik vond Chili al behoorlijk prijzig maar de Brazilianen die ik daar tegen kwam vonden het daar aangenaam voordelig...dus....

maar goed.... we zijn dus in Cuenca en gaan vandaag op pad naar Riobamba, 6 uurtjes met de bus, was al voor we wekker het bed uit en moest zelfs even op mijn ontbijt wachten. Bagage op de nek en terwijl ik het hotel uitstap komt er net een taxi aanrijden, 10 minuten later ben ik, nog voor half negen, op het busstation, bus naar Riobamba vertrekt over 2 minuten.... da's nog eens strak plannen. ben ik om half 3 in Riobamba. Bus vertrekt en de chauffeur heeft alles behalve haast. een klein uur later zijn we pas in Azogues, 30 km verderop en het is in totaal 240km naar Riobamba. Vervolgens blijft hij een kwartier in Azogues staan, pas tegen 10en rijden we weg.... met een slakkengang. Na 2en een half uur zie ik een bordje, Riobamba 168km... hmmm dus hebben we nog geen 80km afgelegd...op deze manier doen we er zo'n 8 uur over !!! Ik had het nog niet gedacht of meneer stopt om te lunchen.... Om kwart over 12 rijden we weer weg en ineens heeft ie haast... als een idioot rijdt ie de berg af en vervolgens vol gas de volgende op te vliegen.... van een gemiddelde van 30 per uur schieten we naar zo'n 70 per uur.... de geschatte aankomst tijd vliegt ook naar beneden en om kwart over twee word ik de bus uitgegooid... Riobamba is rechtdoor maar zij gaan linksaf richting Quito... Taxi naar het hotel gepakt en de eerste had een mooie en goedkope kamer vrij en om half drie had ik me geïnstalleerd... lekker op schema.

Nou ben ik hier in Riobamba voor de treinreis door de bergen, treinrit duurt zo'n 3 uur en gaat grotendeels terug in de richting van Cuenca maar schijnt erg bijzonder te zijn, de berg waar hij overheen gaat is zo steil dat ze de trainrails zigzag hebben aangelegd. Trein vertrekt elke dag om 7 uur 's ochtends vanuit Riobamba en dan kan je met de bus terug.... Hotel dat ik heb uitgezocht zit letterlijk tegenover het station, scheelt weer want 7 uur vind ik vroeg zat. Ik steek de straat dus maar eens over om te kijken of ik al een treinkaartje kan kopen..... Station ziet er verlaten uit, de deur waar een bordje naast hangt met het opschrift "kaartjes" (in het Spaans natuurlijk) zit dicht, alleen een souvenirstalletje is open. Als ik aan de dichte deur begin te trekken komt er aan manneke op me af die me duidelijk maakt dat het gesloten is. Tevens zegt ie dat er morgen geen trein is, maandag weer. Ik loop weg en een jongedame die stond te kijken begint een gesprek met hem terwijl ik een bord vind met vertrektijden, daarop staat dat er elke dag 3 treinen gaan BEHALVE op MAANDAG... ik sta me nog verwonderd achter mijn oor te krabben als die jongedame op me afkomt en in het Spaans vraagt of ik Engels spreek... ja, en een stuk beter dan Spaans lach ik haar toe... Enfin, zij blijkt een Zwitserse te zijn en ze spreekt heel wat beter Spaans dan ik en heeft weten te achterhalen dat de treinen vertrekken uit Alausi en dat we daar dus eerst heen moeten met de bus.... Ja, gloeiende, gloeiende, daar ben ik vandaag met de bus langs gekomen.... da's 2 uur ten zuiden van hier...enfin, om een lang verhaal nog iets langer te maken, er komt nog een Engels stel bij staan en met z'n viertjes spreken we af om morgen ochtend om 8 uur op het treinstation te zijn, taxi te nemen naar busstation en dan bus naar Alausi om dan daar om 11 uur de trein te nemen.... gezellig.

Nou, de stad maar eens ingelopen en verse dollars gepind, hapje gegeten en de pleintjes afgelopen, die zijn hier in Riobamba minder mooi dan in de andere steden, wel tevreden nog even van het zonnetje zitten genieten.

's avonds gegeten in het Chinese restaurant naast het hotel en daarna snurken.

Riobamba, zondag 7 augustus 2011

7 uur op, mijn hemel, weer veel te vroeg, om half acht aan het ontbijt en om 5 voor 8 stond ik bij het treinstation. 2 Minuten later komt Sandra (die Zwitserse dame dus) aanwandelen en om 2 minuten over 8 besluiten we niet langer op de Engelsen te wachten, zoveel extra tijd hebben we niet want de trein vertrekt al om 11 uur. Taxi naar busstation en de bus naar Alausi vertrek om half negen en... wie zitten daar al in? Juist, dat Engelse stel....beetje vreemd maar goed, we zijn dus weer met z'n viertjes.

Ritje naar Alausi was voorspoedig en om half elf staan we voor het kaartjeskoop loket van het treinstation, ja, graag 4 kaartjes voor de trein van 11 uur..... helaas die is dus uitverkocht... gloeiende gloeiende.... om 3 uur dan? Ja, daar is misschien nog wel plek voor, we zullen jullie op de wachtlijst zetten... zo gezegd en gedaan, de Engelsen verdwijnen dan en Sandra en ik wachten even af wat er gaat gebeuren met de wachtlijst. Kwartiertje later mogen we onze paspoorten afgeven en even later hebben we allebei een kaartje voor de trein van 3 uur... YESSSSSSSS

We lopen Alausi maar eens in want dat zag er gezellig uit en we hebben nu toch een paar uurtjes extra. In de LP staat ook dat zondag marktdag is en dat hadden we al gemerkt in de bus... die liep helemaal vol met lokale dames in klederdracht... klederdracht die nodig gewassen moest worden... maar goed, wij dus het dorp in en de markt was interessant, kleur- en geurrijk. Hapje gegeten en terwijl we in het zonnetje zaten kwamen we de Engelsen weer tegen, die hebben besloten niet de trein van 3 uur te nemen maar door te reizen naar Cuenca... nou veel plezier en de groeten.

Om drie uur gaan Sandra en ik aan boord en we willen eigenlijk op het dak zitten, dat zou spectaculair moeten zijn.... helaas.... sinds 3 jaar is dat verboden.... dus moeten we op onze stoeltjes blijven zitten. Ach uit de raampjes is het uitzicht ook mooi.

Deze treinreis gaat dus over "de duivel zijn neus" zo genaamd omdat de treinrails in de berg is uitgehakt en op een bepaald punt is de berg zo steil dat ze "zig-zag" rails hebben aangelegd, je gaat dus een stuk achteruit naar beneden omdat een trein uiteraard geen haarspeldbocht kan maken. Rit zou twee-en-een-halfuur duren, mooie tocht tussen de bergtoppen en langs diepe ravijnen volgt, de camera's klikken er lustig op los. Tot mijn verbazing waren we na een half uurtje al op het eindpunt. Hier bleven we een uur staan en kregen we een tosti en flesje drinken, bij het kaartje inbegrepen (mag ook wel voor US$20) Daarna terug en dat ging in zijn achteruit, of althans, ze hadden de locomotief wel verplaats naar de achterkant dus die reed wel vooruit maar aangezien de wagons niet omgedraaid konden worden reden we dus achteruit in onze stoelen terug, wel plaatsen gewisseld met de mensen aan de andere kant zodat we nu van het uitzicht aan de andere kant konden genieten, ook leuk.

In Alausi vertrok de bus naar Riobamba vrij snel en nog voor 8 uur waren we "thuis". Nu wil ik vanuit Riobamba de Chimbrazo bezoeken, Ecuador's hoogste berg (6310 meter) maar had nog geen touroperator gevonden die open was.... Nu wil Sandra hetzelfde en had hetzelfde probleem. In haar hotel hadden ze haar een trip aangeboden echter was zij de enige deelneemster... Hmmm wij naar haar hotel en geraagd wat het moet kosten voor 2 personen.... US$ 40, dus 20 pp.... ok doen voor morgen... om half negen worden we opgehaald.

Nou daarna even snel douchen en een half uurtje later nam Sandra me mee naar lokale eettentjes die ze ontdekt had, vergelijkbaar met de ervaringen die ik o.a. in Thailand heb gehad, houten schragen en een grote gasbrander en een bbq... heerlijke biefstuk met rijst, bonen en saus op voor 3.5 US$ inclusief wat te drinken.

Bij een Italiaan nog een koffie met Amaretto gedronken en toen heb ik Sandra netjes naar haar hotel gebracht. (zit 20 meter van het mijne vandaan).

Riobamba, maandag 8 augustus 2011

Om vijf voor half negen was ik bij Sandra haar hotel en ze stond al op me te wachten, 10 minuten later was de taxi er en wij de berg op, het is anderhalf uur rijden en we worden van 2700 meter naar 4800 meter gebracht, vandaar mogen we naar eigen goeddunken een beetje rondwandelen gedurende een uur of 2.

Het is prachtig weer, zon schijnt volop en er zijn nauwelijks wolken. Hele mooie rit bergop volgt, al snel zijn we boven de boomgrens en het landschap is Boliviaans kaal, het waait wel behoorlijk en regelmatig is de weg nauwelijks te zien vanwege het voorbijstuivende zand. Na anderhalf uur zijn we "boven" althans, zover je met de auto kan komen. We stappen uit en worden bijna uit onze schoenen geblazen, het is volkomen kaal en de wind heeft vrij spel. Heb helaas mijn muts vergeten, was wel prettig geweest tegen de wind. Enfin, na even adem gehapt te hebben en aan de wind gewend te hebben besluiten we eind naar boven te lopen, het gaat nog niet stijl omhoog dus het is prima te doen... alleen....ware het niet dat we precies recht tegen de wind in moesten lopen. Die wind was zo krachtig we af en toe moeite hadden om te blijven staan, tegen die wind in op 4800 meter berg op lopen is best vermoeiend kan ik je melden en regelmatig schuilden we dan ook achter grote rotsblokken om wat op adem te komen. Na een half uurtje zagen we een grote berghut verder op de berg staan, dat werd ons doel voor vandaag en na een dik uur waren we daar dan ook eindelijk. Deze hut stond op een kleine hoogvlakte op 5000 meter en de wind was hier nog ongenadiger. Vreemd genoeg was de wind aan ALLE VIER de zijden van de hut aanwezig.... je zou toch mogen verwachten dat er ergens luwte zou moeten zijn... maar niet dus... en de hut zelf was afgesloten dus binnen konden we ook niet schuilen, enfin wind nam nog wel verder toe tot orkaankracht en het zand werd met handenvol mijn ogen ingeblazen... leuk not lol.

Dus maar weer naar beneden en nu met de wind in de rug en alhoewel dat vele malen prettiger was dan met de wind in de smoel bergop klauteren moesten we wel blijven oppassen dat we de berg niet afgeblazen werden. Terug op 4800 meter een kopje koffie weten te bemachtigen en daarna met de taxi terug.

Douchen... en het zand kwam overal uit....daarna wasgoed ingeleverd want dat is ook hard nodig, samen een hapje geluncht en verder kalm aan gedaan gedurende de middag.

's Avonds een pizzaatje gegeten en nog een koffie met Amaretto. Nu wil ik naar Tena en heeft Sandra besloten met me mee te gaan of was het nou dat Sandra naar Tena wilde en ik maar met haar meega? Enfin, we willen dus allebei naar Tena dus besloten morgen maar saampjes de bus die kant op te nemen, gezellig !!

Dat was m weer voor nu, volgende verhaaltje komt uit de jungle....

Groetjes
Eric