Het zuidelijk halfrond
Door: Eric
Blijf op de hoogte en volg Eric
17 December 2010 | Indonesië, Bogor
Op t zuidelijk halfrond, of te wel Eric's rondje rond de wereld deel 3
Bogor, 16 dec 2010
Zooooooooo luitjes, ik ben in Indonesië en ik moet mezelf wel gelijk even eraan herinneren dat ik dol ben op dit land...pfffff
Het begon zo mooi vanmorgen, lekker door de wekker heen geslapen maar toch nog op tijd uit mezelf wakker geworden. Rustig mijn tas gepakt en uitgecheckt. Aan de overkant een heerlijke bak koffie gescoord en gewacht of mijn vriend, Tony de Taxichauffeur, nog zou verschijnen of dat hij pech had en dat ik dus met een ander mee zou rijden. Net toen ik mijn 2e bakkie op had en ik al bij een ander in wilde stappen kwam ie aanlopen. Hij blij en gezellig keuvelend reden we naar de LCCT. Inchecken, boarden t ging allemaal vlotjes. In het vliegtuig zat ik naast een bloedmooie én gezellige Maleisische die natuurlijk prima Engels sprak. So far so good. Na t landen door de douane, geen probleem, stempel en selamat datang. (hartelijk welkom is dat). toen mijn bagage ophalen...normaal heb je dan een monitor met je vluchtnummer en het corresponderende bagageband nummer.... Niet in Jakarta.... Gelukkig wel een meneer die me verwees naar bagageband nr 3... daar kwam mijn rugzak al als 5e of zo van de band.
Toen de aankomsthal in.... binnen 10sec had ik al 3 taxi's... maar ik wil:
1) een peuk
2) een geldautomaat
3) een bus naar Bogor
Nou die peuk was geen probleem. Daarna het vinden van een geldautomaat ook niet. Er stond een stoere vent naast met machinegeweer. Toen hij opzij ging zei ik tegen hem: "Nee, blijf maar staan, is lekker veilig" kon ie wel om lachen. Pas in de gleuf.... geen geld... gvd...ik die aankomsthal door... (dat leverde me nog 10 taxi's op, ik heb ze geteld en de 10e heb ik een hand gegeven lol) nog 2 ATM's gevonden.... allebei geen geld voor Eric... alle passen erin gepropt, inclusief mijn NS kortingskaart maar geen roepia's. Nou toen maar naar een wisselkantoor gelopen en wat van mijn noodvoorraad euro's gewisseld. (Daarvoor heb ik ze tenslotte meegenomen). Busje scoren naar Bogor was ook geen probleem... koste maar 35.000 roepia (3 euro of zo) terwijl de LP 55,000 aangaf, hoppa alweer 20.000 in de pocket! Naast me kwam een vriendelijk Indonesiër zitten met wie ik onderweg aardig gekletst heb. De rit om Jakarta heen leek wel op de A10 om Amsterdam... hoge gebouwen en file. Aangezien de airco op vol vermogen stond te blazen had ik ook de bijbehorende temperatuur. Na een uurtje of 2 waren we eindelijk in Bogor en t was inmiddels donker. Mijn vriendelijke buurman had me nog advies gegeven over hoe ik t beste naar mijn uitgezochte hotelletje kon komen. Bemo 6 en 8 komen er langs... toppie !
Bij het busstation de rugzakken om en naar de bemostand gelopen 300 meter verderop. Daar was ik blijkbaar best bijzonder, aan alle kanten vroegen ze me waar ik heen wou maar niemand verstond blijkbaar "Jalan Paledang" hmmm misschien moet ik toch even aan mijn uitspraak werken. Enfin, op een gegeven moment bemo nummer 6 gevonden en zowel de chauffeur, als de passagiers als de bemoeials op straat zeiden dat ik die moest hebben... dus ik aan boord.
Onderweg verder uitgelegd waar ik moest zijn op Jalan Paledang en toen bleek dat ik bemo nr 7 zou moeten hebben..... ok.... ben dus overgestapt en toen ik tegen de chauffeur van 7 zei dat ik naar Jalan Paledang moest zei hij enthousiast jajaja. Ik aan boord en na een minuut of 10 was ik daar... uitgestapt, betaald en de straat ingelopen. Na 10 meter zie ik een bordje "Jalan Palakan" g..... g..... k..... t..... enfin, wat er op die puntjes moet staan kunnen jullie wel invullen lijkt me. Ik was dus officieel verdwaald in een stad van ongeveer een miljoen inwoners en t was inmiddels pikdonker maar wel idioot druk op straat. Aangezien ik even mijn buik vol had van "behulpzame Indonesiërs" maar weer op mezelf vertrouwd... ik heb een idioot goed ontwikkeld richtingsgevoel (of gewoon bijna altijd mazzel, dat kan ook) en ik wist wel dat ik in de buurt was... had het kaartje van Bogor goed genoeg bestudeerd. Enfin, ik loop terug naar de hoofdweg en sla op goed geluk rechtsaf en begin te lopen, onderwijl lettend op "landmarks" na een paar minuten kom ik op een pleintje met banken.... en banken staan meestal vermeld in de LP.... YES... ik weet weer waar ik ben en de Jalan Paledang is op loopafstand... althans... dat vind ik en dat is mede ingegeven door t feit dat ik niet weer in een verkeerde bemo wil stappen. Ik wandel t stukje en vind inderdaad pension Firman, een van mijn 2 keuzes in deze buurt. Ik bekijk 3 kamers.... tja.... tis net niks, kost ook net niks maar ik heb behoefte aan een beetje luxe... dus ik besluit t niet te doen en de straat weer op te gaan. Het andere hotel is niet te vinden, afgebrand, gesloopt of verhuisd? Ik weet het niet. Zie wel 2 5 sterren hotels met zwembaden en alles erop en eraan en verlekkerd en twijfelend kijk ik ernaar... zal ik??? hmmm en Bora Bora dan? en de Galagapos eilanden? enfin, na wat te hebben staan dromen over warme douches, pullman matrassen en roomservice terug geslenterd naar pension Firman en dat hok maar genomen voor 90.000 roepia (weet de koers nog niet helemaal precies maar zal zo'n 7.5 euro zijn)
Zo meteen de straat maar weer op... heb zin in boerenkool met worst (GEINTJE) maar duik zo WEL de KFC in die ik tijdens mijn wandeling zag.
oh btw.... ik zag net ook een bemo door de straat rijden hier..... nummer 2... en bedankt he !!!!!!!!! GRRRRRR
Bogor, 17 dec 2010
Zo, tegen de verwachting in toch nog redelijk geslapen vannacht... waarom tegen de verwachting in? Nou ik heb 2 kakkerlakken formaat caravan doodgemept, moest nog aardig aanhalen met mijn slippers voordat ze de geest gaven. daarna een spin formaat voetbal ook die moest meerdere klappen hebben voordat ie naar de spinnenhemel ging. Daarna met verbazing zitten kijken hoe een handje vol mieren een spinnelijk binnen een half uurtje volledig opruimen! Nijvere beestjes hoor.
Om het hotel heen staan 86 moskeeën die continu tegen elkaar inblèren die hielden er gelukkig om een uur of 11 mee op om vervolgens opgevolgd te worden door een gekko die een uur lang de gemoederen bezig hield. Na de gekko begon er een hond te janken op een dusdanig zielige manier dat ik ik t idee had dat ie langzaam door een wurgslang werd verslonden of zo. Daarna was t stil en probeerde ik te slapen.... ik had t gevoel dat er van alles over me heen krioelde en kroop dus diep in mijn slaapzak weg, alleen mijn neus kwam er nog bovenuit en dus kreeg ik t erg warm, slaapzak maar weer van me af gegooid en al het gekrioel genegeerd.... op een gegeven moment dus in slaap gevallen. Om een uur of 8 schrok ik wakker dus nog op een fatsoenlijk tijdstip mijn bed uit. Thee en koffie zijn gratis en een sinasappelsap en een pannenkoek als ontbijt kosten me ook de kop niet.
Daarna lekker op de veranda gezeten en gekeken hoe de regen met bakken uit de lucht kwam. De bijnaam voor Bogor is namelijk "the rainy city" 322 onweersbuien per jaar. Zat ik in Thailand en Maleisië aan het einde van t regen seizoen, in Indonesië staat het op punt van beginnen... ik ga de komende 7 weken regelmatig doorweekt raken.
Om een uur of 10 was t droog en met een plastic zak om de LP en om de fotocamera op weg gegaan naar de botanische tuinen, de trekpleister van Bogor. voor 80 eurocent mag ik naar binnen. Ik loop het hoofdpad op en vraag me af wat ik hier eigenlijk doe.... Botanische tuinen? Man, ik heb nog moeite om een eik van een rododendron te onderscheiden... ik woon niet voor niks op een flatje! De paadjes hier zijn ook een vermelding waard... die zijn niet aangelegd door t grootste intelligentste wonder van Indonesië... de paadjes bestaan uit ronde kiezels ter grote van een ei. Netjes allemaal met de hand met de ronde kant naar boven gelegd. Met een laagje algen en een vers regenbuitje is dat dus spek en spekglad.... al glibberend en glijdend vind ik mijn weg. Het zomerpaleis van Soekarno staat hier en ik meen ook ergens gelezen te hebben dat de Nederlandse Gouverneur hier tijdens het koloniale tijdperk ook woonde. Rondom het zomerpaleis is een hertenweide en verder veel bomen, gelukkig met bordjes dus ik zou er wat opgestoken kunnen hebben als die bordjes niet allemaal in t Maleis waren geweest. Enfin, de LP was erg enthousiast over "de Daunen" het cafe restaurant dat hier zit. Dat dus opgezocht en terwijl ik op mijn bakkie koffie wacht barst de volgende regenbui los... goed getimed...ik zat net droog dus toppie. Na een aardbeienijsmilkshake (jammie) en nog een bakkie Vietnamese koffie (ook jammie) was t weer droog en ben ik teruggehobbeld naar t hotel. Onderweg nog even een ATM geprobeerd en jawel... deze heeft me ruimschoots voorzien van roepia's, ik ben multimiljonair !!!!
HELP....ik ben net wezen lunchen en tis nu 15;15 uur.... lig uit te buiken op t hotelbed...en tis vrijdagmiddag... en 85 van de moskeeën rondom me zijn een kwartiertje geleden begonnen met de oproep voor t vrijdag gebed.... nummer 86... die direct naast mijn hotel staat... had zich blijkbaar verslapen.... maar die is nu ook los... en hij is zo dichtbij dat ik hem eerst zachtjes in de microfoon hoorde blazen als test.... ik zette me dus vast schrap.... Enfin, ben benieuwd hoe lang t duurt....
15:25 uur.... tis alweer stil... hoor er nog 1 of 2 ver weg maar verder is de rust wedergekeerd.... had eigenlijk verwacht dat t minstens tot 5 uur zou duren.... 15:26 oeps... te vroeg gejuicht... buurman's 2e adem....15:28 en weer stilte...
Inmiddels 18:15 en ze zijn weer bezig... ook even rustig nagedacht over mijn vervolgplannen.... wilde eigenlijk naar Cibodas (wil ik eigenlijk nog steeds wel) en dat plaatsje is bereikbaar via de Puncak Pass, daar loopt de hoofdweg van Bogor naar Bandung overheen. Echter... wegens verkeersdrukte mogen bussen daar in t weekend niet rijden en moeten ze omrijden en dan mis ik dus die mooie pas. Zojuist eens geïnformeerd wat een taxi kost naar Cibodas en da's onbetaalbaar... dus...Morgen de bus naar Bandung (met omweg) maar in Bandung wil ik echt niet wezen... nu komen de bussen vanuit Bogor aan in de zuidelijke bus terminal in Bandung, 5 km van t centrum. De bussen die verder naar t oosten gaan vertrekken vanaf de oostelijke busterminal, 8 km van t centrum... dus zal met een bemo van de ene naar de andere busterminal moeten en dan in die oostelijke busterminal een kaartje scoren voor Garut, daar wil ik ook niet heem zodat ik daar weer overstap in Bemo naar Cipanas... en daar wil wel heen, mooie vergezichten op vulkanen en hotsprings. Daar ga ik dan ff een dagje of wat relaxen... morgen dus vroeg op... wil om uiterlijk 7 uur vertrekken....pfffff ik ga maar snel eten en vroeg slapen.
Groetjes
Eric
Bogor, 16 dec 2010
Zooooooooo luitjes, ik ben in Indonesië en ik moet mezelf wel gelijk even eraan herinneren dat ik dol ben op dit land...pfffff
Het begon zo mooi vanmorgen, lekker door de wekker heen geslapen maar toch nog op tijd uit mezelf wakker geworden. Rustig mijn tas gepakt en uitgecheckt. Aan de overkant een heerlijke bak koffie gescoord en gewacht of mijn vriend, Tony de Taxichauffeur, nog zou verschijnen of dat hij pech had en dat ik dus met een ander mee zou rijden. Net toen ik mijn 2e bakkie op had en ik al bij een ander in wilde stappen kwam ie aanlopen. Hij blij en gezellig keuvelend reden we naar de LCCT. Inchecken, boarden t ging allemaal vlotjes. In het vliegtuig zat ik naast een bloedmooie én gezellige Maleisische die natuurlijk prima Engels sprak. So far so good. Na t landen door de douane, geen probleem, stempel en selamat datang. (hartelijk welkom is dat). toen mijn bagage ophalen...normaal heb je dan een monitor met je vluchtnummer en het corresponderende bagageband nummer.... Niet in Jakarta.... Gelukkig wel een meneer die me verwees naar bagageband nr 3... daar kwam mijn rugzak al als 5e of zo van de band.
Toen de aankomsthal in.... binnen 10sec had ik al 3 taxi's... maar ik wil:
1) een peuk
2) een geldautomaat
3) een bus naar Bogor
Nou die peuk was geen probleem. Daarna het vinden van een geldautomaat ook niet. Er stond een stoere vent naast met machinegeweer. Toen hij opzij ging zei ik tegen hem: "Nee, blijf maar staan, is lekker veilig" kon ie wel om lachen. Pas in de gleuf.... geen geld... gvd...ik die aankomsthal door... (dat leverde me nog 10 taxi's op, ik heb ze geteld en de 10e heb ik een hand gegeven lol) nog 2 ATM's gevonden.... allebei geen geld voor Eric... alle passen erin gepropt, inclusief mijn NS kortingskaart maar geen roepia's. Nou toen maar naar een wisselkantoor gelopen en wat van mijn noodvoorraad euro's gewisseld. (Daarvoor heb ik ze tenslotte meegenomen). Busje scoren naar Bogor was ook geen probleem... koste maar 35.000 roepia (3 euro of zo) terwijl de LP 55,000 aangaf, hoppa alweer 20.000 in de pocket! Naast me kwam een vriendelijk Indonesiër zitten met wie ik onderweg aardig gekletst heb. De rit om Jakarta heen leek wel op de A10 om Amsterdam... hoge gebouwen en file. Aangezien de airco op vol vermogen stond te blazen had ik ook de bijbehorende temperatuur. Na een uurtje of 2 waren we eindelijk in Bogor en t was inmiddels donker. Mijn vriendelijke buurman had me nog advies gegeven over hoe ik t beste naar mijn uitgezochte hotelletje kon komen. Bemo 6 en 8 komen er langs... toppie !
Bij het busstation de rugzakken om en naar de bemostand gelopen 300 meter verderop. Daar was ik blijkbaar best bijzonder, aan alle kanten vroegen ze me waar ik heen wou maar niemand verstond blijkbaar "Jalan Paledang" hmmm misschien moet ik toch even aan mijn uitspraak werken. Enfin, op een gegeven moment bemo nummer 6 gevonden en zowel de chauffeur, als de passagiers als de bemoeials op straat zeiden dat ik die moest hebben... dus ik aan boord.
Onderweg verder uitgelegd waar ik moest zijn op Jalan Paledang en toen bleek dat ik bemo nr 7 zou moeten hebben..... ok.... ben dus overgestapt en toen ik tegen de chauffeur van 7 zei dat ik naar Jalan Paledang moest zei hij enthousiast jajaja. Ik aan boord en na een minuut of 10 was ik daar... uitgestapt, betaald en de straat ingelopen. Na 10 meter zie ik een bordje "Jalan Palakan" g..... g..... k..... t..... enfin, wat er op die puntjes moet staan kunnen jullie wel invullen lijkt me. Ik was dus officieel verdwaald in een stad van ongeveer een miljoen inwoners en t was inmiddels pikdonker maar wel idioot druk op straat. Aangezien ik even mijn buik vol had van "behulpzame Indonesiërs" maar weer op mezelf vertrouwd... ik heb een idioot goed ontwikkeld richtingsgevoel (of gewoon bijna altijd mazzel, dat kan ook) en ik wist wel dat ik in de buurt was... had het kaartje van Bogor goed genoeg bestudeerd. Enfin, ik loop terug naar de hoofdweg en sla op goed geluk rechtsaf en begin te lopen, onderwijl lettend op "landmarks" na een paar minuten kom ik op een pleintje met banken.... en banken staan meestal vermeld in de LP.... YES... ik weet weer waar ik ben en de Jalan Paledang is op loopafstand... althans... dat vind ik en dat is mede ingegeven door t feit dat ik niet weer in een verkeerde bemo wil stappen. Ik wandel t stukje en vind inderdaad pension Firman, een van mijn 2 keuzes in deze buurt. Ik bekijk 3 kamers.... tja.... tis net niks, kost ook net niks maar ik heb behoefte aan een beetje luxe... dus ik besluit t niet te doen en de straat weer op te gaan. Het andere hotel is niet te vinden, afgebrand, gesloopt of verhuisd? Ik weet het niet. Zie wel 2 5 sterren hotels met zwembaden en alles erop en eraan en verlekkerd en twijfelend kijk ik ernaar... zal ik??? hmmm en Bora Bora dan? en de Galagapos eilanden? enfin, na wat te hebben staan dromen over warme douches, pullman matrassen en roomservice terug geslenterd naar pension Firman en dat hok maar genomen voor 90.000 roepia (weet de koers nog niet helemaal precies maar zal zo'n 7.5 euro zijn)
Zo meteen de straat maar weer op... heb zin in boerenkool met worst (GEINTJE) maar duik zo WEL de KFC in die ik tijdens mijn wandeling zag.
oh btw.... ik zag net ook een bemo door de straat rijden hier..... nummer 2... en bedankt he !!!!!!!!! GRRRRRR
Bogor, 17 dec 2010
Zo, tegen de verwachting in toch nog redelijk geslapen vannacht... waarom tegen de verwachting in? Nou ik heb 2 kakkerlakken formaat caravan doodgemept, moest nog aardig aanhalen met mijn slippers voordat ze de geest gaven. daarna een spin formaat voetbal ook die moest meerdere klappen hebben voordat ie naar de spinnenhemel ging. Daarna met verbazing zitten kijken hoe een handje vol mieren een spinnelijk binnen een half uurtje volledig opruimen! Nijvere beestjes hoor.
Om het hotel heen staan 86 moskeeën die continu tegen elkaar inblèren die hielden er gelukkig om een uur of 11 mee op om vervolgens opgevolgd te worden door een gekko die een uur lang de gemoederen bezig hield. Na de gekko begon er een hond te janken op een dusdanig zielige manier dat ik ik t idee had dat ie langzaam door een wurgslang werd verslonden of zo. Daarna was t stil en probeerde ik te slapen.... ik had t gevoel dat er van alles over me heen krioelde en kroop dus diep in mijn slaapzak weg, alleen mijn neus kwam er nog bovenuit en dus kreeg ik t erg warm, slaapzak maar weer van me af gegooid en al het gekrioel genegeerd.... op een gegeven moment dus in slaap gevallen. Om een uur of 8 schrok ik wakker dus nog op een fatsoenlijk tijdstip mijn bed uit. Thee en koffie zijn gratis en een sinasappelsap en een pannenkoek als ontbijt kosten me ook de kop niet.
Daarna lekker op de veranda gezeten en gekeken hoe de regen met bakken uit de lucht kwam. De bijnaam voor Bogor is namelijk "the rainy city" 322 onweersbuien per jaar. Zat ik in Thailand en Maleisië aan het einde van t regen seizoen, in Indonesië staat het op punt van beginnen... ik ga de komende 7 weken regelmatig doorweekt raken.
Om een uur of 10 was t droog en met een plastic zak om de LP en om de fotocamera op weg gegaan naar de botanische tuinen, de trekpleister van Bogor. voor 80 eurocent mag ik naar binnen. Ik loop het hoofdpad op en vraag me af wat ik hier eigenlijk doe.... Botanische tuinen? Man, ik heb nog moeite om een eik van een rododendron te onderscheiden... ik woon niet voor niks op een flatje! De paadjes hier zijn ook een vermelding waard... die zijn niet aangelegd door t grootste intelligentste wonder van Indonesië... de paadjes bestaan uit ronde kiezels ter grote van een ei. Netjes allemaal met de hand met de ronde kant naar boven gelegd. Met een laagje algen en een vers regenbuitje is dat dus spek en spekglad.... al glibberend en glijdend vind ik mijn weg. Het zomerpaleis van Soekarno staat hier en ik meen ook ergens gelezen te hebben dat de Nederlandse Gouverneur hier tijdens het koloniale tijdperk ook woonde. Rondom het zomerpaleis is een hertenweide en verder veel bomen, gelukkig met bordjes dus ik zou er wat opgestoken kunnen hebben als die bordjes niet allemaal in t Maleis waren geweest. Enfin, de LP was erg enthousiast over "de Daunen" het cafe restaurant dat hier zit. Dat dus opgezocht en terwijl ik op mijn bakkie koffie wacht barst de volgende regenbui los... goed getimed...ik zat net droog dus toppie. Na een aardbeienijsmilkshake (jammie) en nog een bakkie Vietnamese koffie (ook jammie) was t weer droog en ben ik teruggehobbeld naar t hotel. Onderweg nog even een ATM geprobeerd en jawel... deze heeft me ruimschoots voorzien van roepia's, ik ben multimiljonair !!!!
HELP....ik ben net wezen lunchen en tis nu 15;15 uur.... lig uit te buiken op t hotelbed...en tis vrijdagmiddag... en 85 van de moskeeën rondom me zijn een kwartiertje geleden begonnen met de oproep voor t vrijdag gebed.... nummer 86... die direct naast mijn hotel staat... had zich blijkbaar verslapen.... maar die is nu ook los... en hij is zo dichtbij dat ik hem eerst zachtjes in de microfoon hoorde blazen als test.... ik zette me dus vast schrap.... Enfin, ben benieuwd hoe lang t duurt....
15:25 uur.... tis alweer stil... hoor er nog 1 of 2 ver weg maar verder is de rust wedergekeerd.... had eigenlijk verwacht dat t minstens tot 5 uur zou duren.... 15:26 oeps... te vroeg gejuicht... buurman's 2e adem....15:28 en weer stilte...
Inmiddels 18:15 en ze zijn weer bezig... ook even rustig nagedacht over mijn vervolgplannen.... wilde eigenlijk naar Cibodas (wil ik eigenlijk nog steeds wel) en dat plaatsje is bereikbaar via de Puncak Pass, daar loopt de hoofdweg van Bogor naar Bandung overheen. Echter... wegens verkeersdrukte mogen bussen daar in t weekend niet rijden en moeten ze omrijden en dan mis ik dus die mooie pas. Zojuist eens geïnformeerd wat een taxi kost naar Cibodas en da's onbetaalbaar... dus...Morgen de bus naar Bandung (met omweg) maar in Bandung wil ik echt niet wezen... nu komen de bussen vanuit Bogor aan in de zuidelijke bus terminal in Bandung, 5 km van t centrum. De bussen die verder naar t oosten gaan vertrekken vanaf de oostelijke busterminal, 8 km van t centrum... dus zal met een bemo van de ene naar de andere busterminal moeten en dan in die oostelijke busterminal een kaartje scoren voor Garut, daar wil ik ook niet heem zodat ik daar weer overstap in Bemo naar Cipanas... en daar wil wel heen, mooie vergezichten op vulkanen en hotsprings. Daar ga ik dan ff een dagje of wat relaxen... morgen dus vroeg op... wil om uiterlijk 7 uur vertrekken....pfffff ik ga maar snel eten en vroeg slapen.
Groetjes
Eric
-
18 December 2010 - 15:18
Eric :
het uploaden van foto's lukt eventjes niet, die houden jullie dus nog tegoed -
18 December 2010 - 16:32
Eddy:
Nu heb je me, grrrrrrrr.
;) -
18 December 2010 - 16:44
Mams:
De Javanen spreken weinig engels en jij geen maleis, maar probeer het eens met nederlands. Vooral oudere mensen spreken dat nog wel een beetje. Dat moesten ze vroeger (in die "goeie ouwe tijd") verplicht leren op school. Verder wacht ik met spanning op mooie foto's XXX -
18 December 2010 - 17:03
Eric :
ja moedertje, dat van dat Nederlands klopt en niet alleen de oudere generatie. Heb al t een en ander opgeschreven maar dat plaats ik op z'n vroegst morgen online. Daarin ook verder over de taal....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley