reflections

Labuhan Bajo, Flores, 11 januari 2011

Zo, Spencer, Simon, Becky en Emily hebben met z'n viertjes een auto met chauffeur geregeld en zijn onderweg naar Bajawa. Ik ga ze morgenochtend op de motor achterna. In Moni zien we elkaar wellicht weer want zij gaan ook naar de vulkaan. De andere Emily is vandaag duiken dus die heb ik nog niet gezien en John-Paul en Tara moeten ergens in t dorp zijn maar ben ze nog niet tegen het lijf gelopen. Ik heb zelf net een rondje gereden door de omgeving rond Labuhan en dat was leuk en mooi. Toch 3 dagen nauwelijks gereden, voelde wel na 5 minuten de welbekende zadelpijn alweer opkomen dus dat gaat morgen nog leuk worden.

Nu was 3 dagen geleden dag 100 en dat vond ik een goed moment om eens wat uitgebreider terug te kijken. Nu had ik er op dat moment de tijd niet voor maar heb nu een uurtje over om eens te reflecteren. Zag ook al een reactie, ik meen van Tilly, waarin me gevraagd werd eens te laten horen wat ik het mooiste vond....

Zit inmiddels over de helft van mijn tijd in Indonesië dus kan dat land gelijk wel meenemen maar laten we beginnen in India. Ellen had gelijk.... je gaat van India houden als je er weg bent... misschien niet gelijk de dag dat je er weg bent maar nu, een maandje of 3 later denk ik met een heel goed gevoel terug aan India. Als mensen me vragen hoe India is gooi ik die quote er dan ook altijd uit, ja goed, tis smerig en druk maar heb wel veel meegemaakt en ook hele leuke en mooie dingen gezien. India, je moet er zeker een keer geweest zijn! Dan kan je zelf oordelen. Nu in ieder geval geheel geen spijt van mijn 3 weken daar. Hoogtepunt? Ja, natuurlijk, de Taj Mahal. Vond Agra sowieso een leuke stad... althans, ik heb weinig van de stad gezien maar ik doel dan op Taj Ganj, het budget toeristen gedeelte van Agra gebouwd rond de noord en oostkant van de Taj. Ook Varanasi was geweldig met alle geuren, kleuren en steegjes.

Nepal, geweldig. vooral het berg gedeelte natuurlijk. Lumbini was weinig aan maar ach. Pokhara was heerlijk en indrukwekkend, uiteraard was het paragliding één van de hoogtepunten van mijn reis tot dusverre. De olifanten en neushoorns in Chitwan zijn, vreemd genoeg, een beetje weggezakt in de herinnering terwijl t zeker de moeite waard was! Bhaktapur en t plein van de lekkere meiden zal ik ook nooit vergeten en t uitzicht vanuit bed in Nagarkot terwijl ik van en naar de toiletpot racete was zeer indrukwekkend. Denk dat qua combinatie van mensen en natuurschoon Nepal tot dusverre het mooiste vond (van deze reis dan).

Thailand, De kartsrotsen in de Andamanzee waren geweldig. De 4 eilanden tour was zonder meer het hoogtepunt voor mij in Thailand. De fullmoon party in Ko Phan An was natuurlijk ook zeer bijzonder. Toch is Thailand tegengevallen... het overweldigende natuurschoon in de Andamanzee was namelijk iets dat ik verwacht had en dat voldeed aan de verwachtingen echter het immense toeristen aantal maakte dat ik daar minder intens van kon genieten. Als ik zowel de reactie op mijn website lees van mensen die daar geweest zijn als van mensen die ik onderweg tegen ben gekomen is dat in de afgelopen 3 jaar veranderd. Jammer dus dat ik dat niet eerder gedaan heb, ik heb de kans en mogelijkheid gehad... maar goed. Ko Mook in de Trang eilandengroep was nog wel onbedorven en daar liggen een stuk of 8 eilanden dus.... voor mensen die de rust en schoonheid zoeken... daar kan je nog heen... de eilanden zijn minder indrukwekkend dan verder naar t noorden maar wel relaxt en (bijna) verlaten.

Maleisië, LEKKER.... het was ook tijdens mijn reisverslagen in Maleisië dat ik het commentaar kreeg dat ik teveel over eten schreef... maar goed... dat was wel t hoogtepunt, nee de hoogtepunten in Maleisië. Ja, Malaka was mooi, de Petronas Towers indrukwekkend en de KL tower hoog maar het eten in Kuala Lumpur en Georgetown zijn de dingen die me hiervan t langste zullen bij blijven. Nu heb ik in Maleisië, niet eens bewust, niet het natuurschoon opgezocht. Wellicht had ik ook "nog even" naar het centrale hoogland en de oostkust moeten gaan maar ja... ja kan niet alles zien... helaas, Maleisië dus het eten, denk nog regelmatig terug aan mijn "afscheidsdinertje" in KL wat ik mezelf kado heb gedaan.... ik heb lekker gegeten in de afgelopen 103 dagen maar die maaltijd staat met stip op 1.....

Indonesië..... weet je, dan moet ik eerst terug naar India... men zegt dat India het moeilijkste land in Azië is om rond te reizen. Ben ik het niet mee eens, ja tis smerig en druk maar t openbaar vervoer is prima en frequent, ja, ze proberen meer te vangen van je dan dat t echt waard is maar ze proberen je niet echt op te lichten of te besodemieteren, t gebeurd met een glimlach en je weet t... Indonesië is moeilijker, het openbaar vervoer is hier minder goed geregeld en je moet continu op je hoede zijn dat ze je geen poot uitdraaien. Dus Indonesië is het moeilijkste, ik merk ook, mede aan de reactie van jullie lezers, dat er weer gebeurd in mijn reisverslagen, ze worden ook weer langer en dan nog denk ik wel eens bij mezelf...ohhh ik ben vergeten dit of dat erin te zetten. Dat Indonesië het moeilijkste is maakt het zeer zeker niet minder leuk, het tegendeel misschien wel... dat is de charme van het reizen, ben nooit een all-inclusive 5 sterren mens geweest...jakkes! Het is en blijft een schitterend land met heel veel variatie zowel in landschap als in cultuur, elk eiland zijn eigen religie en gebruiken. Het ene moment kan je nog geen biertje krijgen en een dag later giet je je helemaal vol.

Moet wel trouwens wel realiseren dat een terugblik altijd wordt gekleurd door de state of mind van het moment, zoals jullie in mijn laatste verslag hebben kunnen lezen is die nogal goed op t ogenblik! lol. De laatste 5 dagen waren eigenlijk alles waar t bij mij om draait bij het reizen, gek genoeg vond ik die gedwongen rustdag in Sape, dat die boot maar niet ging, in een stoffig, uitstralingloos havenstadje geweldig! Komt waarschijnlijk, nee niet waarschijnlijk, zeker te weten komt dat door de mensen die ik daar heb ontmoet! Als ik daar moederziel alleen had gezeten had ik die 39 uur hartgrondig vervloekt.

Na een terugblik even een moment om vooruit te kijken... mijn vluchtschema is (weer) gewijzigd. Lan Chile schrapt meer en meer vluchten van Tahiti naar Paaseiland. Was het op het moment van boeken nog mogelijk om 2x per week te vliegen... dat werd dus 1x per week en die vlucht is nu ook geannuleerd... ik ben dus druk bezig geweest met omboeken want dit heeft gevolgen voor een vluchtje of 4.

het volgende schema is nu actueel hoewel ik de bevestiging en de vlucht gegevens nog moet krijgen:

4 feb Bali-Sydney (geen wijziging)
5 feb Sydney -Auckland (geen wijziging)
24 feb Auckland - Pap'eete (aankomst 23 feb, 7 dagen later dan origineel)
7 maart Pap'eete - Paaseiland (aankomst 8 mrt, 8 dagen later dan origineel)
11 maart Paaseiland - Santiago d C. (aankomst 11 mrt, 7 dagen later dan origineel)
8 april Santiago d C - Calama (aankomst 8 april, 8 dagen later dan origineel)

Mijn thuisvlucht staat nog op 30 juni/1 juli, blijf dus grofweg een week langer in New Zealand en een week korter in Bolivia/Peru/Ecuador...of misschien verzet ik de terugvlucht nog wel.... is nog zo ver weg.... die week langer in NZ zou ik graag gebruiken om ook het zuidereiland te bezoeken want dat schijnt pas echt helemaal geweldig te zijn...... maar goed... eerst maar eens zien dat ik in Auckland kom en natuurlijk Rotorua.. JP, G en de Kids zijn nog in NL neem ik aan? Of al onderweg naar Singapore?

Ohh aangezien dit geen gewoon reisverslag is plaats ik hier wat foto's bij die ik van Emily haar geheugenkaart heb gejat...(met haar toestemming uiteraard...het jatten althans, het plaatsen niet)

15 januari.... heb een paar dagen geen verbinding gehad dus dit nog niet geplaatst.... komt goed uit, kan ik nog even een aanvulling plaatsen.... mijn commentaar op de oneerlijke Indonesiërs geldt natuurlijk niet voor alle Indonesiërs, het overgrote deel zijn hele lieve, vriendelijke en gastvrije mensen die graag (te graag) een praatje met je maken.... dus... wil niet generaliseren en over één kam scheren... bij deze.