90 mile beach en Cape Reinga

Rotorua, vrijdag 13 mei 2011

Zo, vandaag mijn vertrek van morgen voorbereid... buticket "up north" geboekt. Moet al om 8:30 uur op het busstation van Rotorua zijn, hmmm hoop maar dat iemand me zo vroeg op de vrije zaterdag wil wegbrengen... In Auckland moet ik overstappen en ik kom dan om kwart over 5 aan in Paihia in the bay of Islands.

Al mijn spulletjes op bed gelegd en maar eens gaan pakken, kan inmiddels alles prima in de rugzak hebben, gewicht, 16 kg en de handbagage rugzak is bijna helemaal leeg... goed zo.

Nog even alle afgevallen bladeren van het gras geharkt lol en een paar punten pizza naar binnen gewerkt. Om 7 uur is iedereen thuis, koffie en ik pak nog even uit met wat lekkers (2 kilo snoep voor de kinderen en een kilo chocola voor allemaal om weg te werken bij de koffie). Tegen een uur of negen komen de buurtjes buurten en de koffie maakt plaats voor wijn, bier en chips.... Ergens erg laat gaat de 4e fles wijn open en ja, tis wel gezellig.... om 4 uur gaan we eindelijk naar bed en de wekker staat op 7 uur....

Rotorua - Paihia, zaterdag 14 mei 2011

Een paar uur later... auw mijn hoofd.... koffie.... toilettas in de rugzak en klaar voor vertrek. Gitty en Jared een knuffel gegeven en Jean Pierre en Emily brengen me naar het busstation en zwaaien me uit. Onderweg in de bus lekker zitten dommelen.

Na een vlotte rit al om 5 uur in Paihia en naar "Captain Bobs Beach House" gewandeld, mijn onderkomen voor de komende dagen, heb een kamer met uitzicht op de baai!!! (The Bay of Islands that is).

Gelijk een trip voor morgen geboekt en nadat ik een hapje gegeten heb ga ik onder zeil.

Paihia, zondag 15 mei 2011

6:15 uur de wekker..... erg he? Nu sliep ik gisteren al voor 10 uur dus ik sprong fris en fruitig uit mijn bed... nou... springen... fris en fruitig... heb wel een klap in mijn nek gehad maar ik ben nog steeds geen ochtendmens. Ik sleep me de trap op, koffie... deze, onder het genot van een sigaretje natuurlijk, op het balkon op gedronken terwijl de zon opkomt over de baai.

Om 7 uur sta ik klaar om opgepikt te worden even later is Barry (de buschauffeur dus) er met een volle bus. Het is dus 7 uur 's ochtends en Barry zegt dat hij nog 2 mensen op moet pikken in KeriKeri en pas daarna uitleg gaat geven....die mededeling koste hem 20 minuten... hij vertelde namelijk wat hij allemaal zou gaan vertellen als we compleet zouden zijn... toen we compleet waren kwam dus alles nog een keer maar dan wat uitgebreider...non stop voor zeker 40 min... nu vertelde hij leuk maar tis was wel erg veel en erg vroeg... eindelijk Eerste stop: Kauribos, Kauri bomen zijn erg langzaam groeiende oerbomen die zo'n 4000 jaar oud kunnen worden en heel erg groot.... het zou geluk brengen als je zo'n boom knuffelt... dat dus maar gedaan, zie foto. Na 10 minuten alweer de bus in en daar ging Barry weer.... mijn hemel wat kan die kerel lullen... enfin, weer een half uurtje later zijn we bij 90 mile beach... waarom heet dat 90 mile als het maar zo'n 75km lang is... Barry weet het ook niet maar dat weerhoud hem er niet van om gedurende een minuut of 20 allerlei verschillen theorieën op ons los te laten... Dit is erg indrukwekkend.... een kaarsrecht strand voor zover het oog strekt... en dan met die bus over dat strand heen vliegen, de volle 75km.... en Sjamp... er is inmiddels wél een maximum snelheid op het strand... 100km per uur... de politie heeft het tot "recreational highway" omgedoopt en een groot bord met 100 bij gezet... Barry was zo druk met praten en zo trots op zijn bus dat hij het bord niet heeft willen zien... met een full size touringcar en 36 passagiers vliegen we met 130km per uur over het strand... en af en toe ook door de branding, spectaculair.

Halverwege toppen we bij het "doorzichtige speerpunt eiland" door de Maori's zo genoemd omdat de rots op een speerpunt lijkt en er een gat in zit... lekker met de blote poten over het strand heen lopen en de duinen opklimmen vond ik mooier.

Even later zijn we weer op weg en aan het eind van het strand rijdt Barry via een rivierbedding de duinen in. Sandboarding.... een enorme zandduin rijst voor ons op en Barry zegt dat dat de sissy slope is en dat hij naar de grote duinen verderop gaat... slik.... Even later sta ik met een duinzandsurfbord onder mijn arm naar een immens zandduin te kijken terwijl ik zachtjes tegen mezelf mompel "de dokter heeft alleen contact sporten verboden"

Barry praat inmiddels honderduit over hoe het beste met bord en heelhuids weer beneden te komen. Hij raad ook aan om tijdens de afdaling je mond dicht te houden, ik kan het niet laten en zeg "dat zal voor jou niet meevallen" helaas hoort Barry me niet.

Een kabelbaan is er nog niet dus in een lange rij klauteren we de berg op. Het uitzicht was prachtig! Uiteraard geen foto's van want de camera niet mee naar boven gesleept.

De eersten storten zich naar beneden en ik besluit het toch even voorzichtig aan te doen.... voeten bij elkaar in het zand is remmen... mooi... veels te voorzichtig schuif ik naar beneden, komt nauwelijks gang in mijn bordje.... hmmmm was dat het nou? Ben ik nou een ouwe schijterd geworden? Dus met bord en al weer die berg opgeklommen, dit keer wat hoger begonnen en een aanloopje.... jaaaaaaaaaaa nu was ie goed... leuk !!! Een wereldrecord was het niet en ik de rivierbedding heb ik niet gehaald maar ik ben dik tevreden.

Opgetogen vervolgen we onze weg en via een beschut strandje war we onze, meegebrachte, lunch nuttigen komen we aan bij cape Reinga.... nee, niet het noordelijkste puntje van NZ daar kan je niet komen met de bus... wel een heilige plaats waar volgens de Maori overleveringen de geesten afscheid nemen van het aardse. Hier komen dus de Tasman zee en de Pacific ocean bij elkaar. Plaatje schieten, rondje rond de vuurtoren gelopen, nog een plaatje geschoten en we zijn weer op weg.

Nog een stop bij Acient Kauri Kingdom waar ze allemaal mooie dingen maken van die Kauri boom... onbetaalbaar want de Kauri boom mag niet meer omgehakt worden, t ding is beschermd maar er liggen goed bewaard gebleven bomen onder de grond (door overstromingen en dergelijke) het hout daarvan wordt dus bewerkt tot onder andere meubels, heb een heel leuk houten bankje gezien.... voor 50.000 NZDollar (da's dus meer dan 25.000 euro voor een houten bankje......)

IJsje gekocht bij de tante van Barry en op het eind nog fish and chips en toen was t inmiddels donker en was ik weer bij Captain Bob.

Paihia, maandag 16 mei 2011

Gisteren had ik (weer) eens mazzel met het weer maar vandaag is het erg wisselvallig. Ben er nog wel uitgelopen maar vrij snel weer naar binnen gevlucht. Heb inmiddels duidelijkheid over mijn vluchtschema. 20 en 21 mei zitten volgeboekt en ik vlieg nu al op de 19e naar Frans Polynesie waar ik dan dus de 18e aankom.
Neem nu morgen de bus naar Auckland en blijf daar nog 2 nachten, kan ik nog net de skytower en Mt Eden doen voordat ik het vliegtuig in moet.

Groetjes tot zover en als t goed is is dit dus t één na laatste reisverslag in Nieuw Zeeland....

Eric