Bora Bora en de verloren dag

Bora Bora en de verloren dag? Wat is dat nou voor een titel? Begin ik nou weer te zeuren over die datumgrens? Nee? Wat dan? nou....

Ik ga dus de 27ste via Riaitea naar Maupiti en daar wil ik een fatsoenlijke slaapplaats hebben. Daarnaast had ik me bedacht dat 2 dagen op Maupiti een beetje weinig is en daarna nog 3 dagen op Tahiti een beetje veel... Dus dinsdag al de nodige e-mails verstuurd, naar het hostel op Tahiti of ze het zouden accepteren als ik 2 nachten cancel, naar de vliegmaatschappij om de vlucht te verzetten en naar een mooi resort, Kuriri Village, om te informeren naar de kosten voor 2 of 4 nachten en of ik niet wat korting kon krijgen want de prijzen op hun website liegen er niet om.

Enfin, woensdag dus lekker met de boot weg geweest, dat reisverslag hebben jullie inmiddels gekregen en gezien de positieve reacties op het voorgaande reisverslag zullen jullie over dat reisverslag wel helemaal lyrisch zijn geweest... 's avond dus mijn mail gecheckt.... het hostel in Tahiti vond alles best laat alleen even weten wanneer we je nou op moeten halen want we snappen het niet meer.... daarna Air Tahiti, had ik ook een mail van.... helaas geen vluchten beschikbaar dus het blijft bij 2 dagen Maupiti... gelijk dus een mail naar het hostel dat alles bij het oude blijft en ze me gewoon de 29ste moeten ophalen. Daarna mail van hotel.... ze doen niet aan kortingen en, nog vervelender, ze zitten helemaal volgeboekt (ja, dan zou ik ook niet aan kortingen doen....) maar goed... overmorgen vlieg ik en een bed wil ik wel graag hebben.... naar twee andere hotels/guesthouses een mail verstuurd en lekker gaan slapen.

Donderdag.... en dat is dan dus de verloren dag.... eerst rustig ontbeten en toen weer met de laptop naar het strand... in het guesthouse heb ik namelijk geen internet, moet eerst een 500 meter lopen en dan een wifi signaal oppikken waarna ik, na betaling met mijn credit card, kan internetten. Ik check mijn mail.... niets, nada, noppes... geen ven beiden heeft gereageerd...Hmmm ok, ik geef ze tot 12 uur en dan ga ik bellen. Loop eerst naar de supermarkt want ik had nog steeds geen sigaretten... die gehaald. Terug naar guesthouse, even douchen en weer mijn wifi hotspot opgezocht.... weer niks.... hmmm ok, ik ga telefooncel binnen, die vind je hier gelukkig overal, en kom tot de ontdekking dat ik alleen kan bellen met telefoonkaart.... gelukkig zit er een winkeltje om de hoek.... alleen... telefoonkaarten uitverkocht.... waar wel? Juist bij de supermarkt... gloeiende gloeiende... ik weer anderhalve kilometer heen en anderhalve kilometer terug slipperen en bellen... eerst de twee die ik gemaild had... Parlez vous Anglais? Non Francais !!! dat gold voor allebei en voor allebei gold ook dat ze geen kamers meer vrij hadden..... hmmm derde gebeld... vol... 4e gebeld... en in een mengelmoesje van Engels en Frans te horen gekregen dat ze een kamer vrij hebben voor me... inclusief ontbijt en avondmaaltijd voor weinig! nu is de omschrijving in de lonely planet niet al te best... ze eindigen met de opmerking: "maar ach je zult toch weinig tijd binnen doorbrengen" dus... Ze pikken me morgen als t goed is ook op van het vliegveld hoewel die afspraak vreemd tot stand kwam maar ik zal wel zien... hou het lekker spannend zo.... Al met al was het inmiddels een uur of 2 en in de benauwde telefooncel gutste het zweet weer heerlijk van mijn kop.

Terug naar het hotel, zwembroek aan en PLONS... lekker! Wel jammer dus dat het regelen zoveel tijd heeft gekost, was liever met Sven het eiland rond gefietst.... hoewel, toen hij terug kwam en me vertelde dat er weinig aan was, alleen veel wegwerkzaamheden, vond ik dat weer wat minder jammer.

Inmiddels is het vrijdag de 27ste
Na het ontbijt tas pakken en om 9 uur moest ik de kamer al uit... Vervolgens een dikke twee uur rondgehangen en wat zitten lezen... busje naar de haven, weer 40 minuten rondhangen, bootje naar het vliegveld, inchecken en weer 40 min wachten, daar zit ik dit nu te typen... ook deze dag gaat dus grotendeels verloren. Bij het rijden naar de haven en het varen naar het vliegveld me zelf wel heel goed gerealiseerd dat ik hier helemaal nog niet weg wil.... boehoe... ik wil blijven maar helaas... vliegtuig wacht en het avontuur gaat onverdroten verder

Nou de groeten vanaf Bora Bora en tot op Maupiti
Eric
oh ps: geen foto's meer gemaakt, op eentje na dan, en die is speciaal op bestelling..... alsjeblieft mams