Maupiti en het tegenvallende weer

Eens kijken, waar had ik jullie achtergelaten? Oh ja, op het vliegveld van Bora Bora met een "ik wil hier helemaal niet weg" gevoel. Maar ja, vliegtuig kwam en ik ben maar aan boord gegaan. Vliegtuig steeg op om vervolgens binnen 10 minuten weer te landen op Raiatea. Uurtje rondgehangen en me verveeld en weer in het volgende vliegtuig gestapt. Vlucht nummer 14 deze trip... nu nog 8 te gaan en ik ben weer thuis, maar dat terzijde. Enfin, 20 minuten later vlogen we een rondje om het vliegveld van Maupiti en ik schrok me de kelere.... moeten we daarop landen? Op die 30 meter landingsbaan??? De landingsbaan was ongeveer net zo lang als dat ie breed was... nah, ok, nu overdrijf ik een beetje maar erg veel asfalt had ie niet... en zowel het begin als het einde van de landingsbaan ligt in zee... enfin, na wat aarzelingen (denk dat de piloot zelf ook even nagevraagd heeft of er echt van hem verwacht werd dat ie daarop ging landen) de landing ingezet... lager en lager over de lagune, dacht op een gegeven moment en NU duiken we het water in maar nee, daar is de landingsbaan... zet dat ding neer... die idioot bleef gewoon doorvliegen, tientallen meters kostbaar asfalt schoten onder ons door voordat de wielen neerkwamen, ok en nu remmen, remmen en remmen... met slippende banden en rookwolken van de wielen.... oh nee, nu overdrijf ik weer, zo erg was t niet.... maar hij remde wel stevig af en dat was maar goed ook want het einde van de landingsbaan was al in zicht... rondje gemaakt en uitgestapt. Daarna een staaltje Polynesische effectiviteit gezien..... ze laden eerst alle bagage uit (best slim van ze) om die vervolgens (weliswaar op een karretje) op het platform te laten staan.... daarna bagage opgehaald van de vertrekkende mensen en pas toen die was ingeladen en alle mensen aan boord waren werd onze bagage eindelijk afgeleverd.... beetje onhandig maar goed...

Nu had ik gisteren al gemeld dat het afspreken van de airport pickup een beetje wazig ging dus ik was benieuwd.... er stond ook niemand met een bordje met mijn naam maar wel met een bordje van het hotel.... ok, geregeld, bloemenkrans voor Eric en weer aan boord van een bootje.... 100 meter varen... stil.... wat gepruts en weer 100 meter varen... stil.... nieuw vaatje benzine en daar gingen we eindelijk... eerst naar Maupiti want hij moest benzine en brood halen.... hij kwam terug met eieren... ces't ne pas pain bracht ik uit, nee, t brood was op.

Enfin, door naar de Motu waar het hotel, Maupiti village, op ligt, locatie zou prachtig zijn en daar ben ik t wel mee eens, zit dit nu te typen op mijn verandaatje terwijl ik uitkijk over de lagune en de oceaan daarachter. Echter ik vind dat ik aan de verkeerde, oostkant, van het eiland zit. Ik hou nou eenmaal meer van zonsondergangen dan van zonsopkomsten, dat was mede de rede dat dit hotel nummer 5 op mijn lijstje was.... nu toen de kamer.... niks mis mee.... rare snuiters van de Lonely Planet zijn blijkbaar een beetje verwend. Heb zelfs een eigen badkamer en dat is heeeeeeel lang geleden. En het bed, heb net al even proefgelegen, is prima! Het beste zover in Frans Polynesie, nu zegt dat meer over de andere bedden, dat waren dunne, zachte matrassen op een houten plank.... dus je zakt zo door die matras heen en je ligt gewoon op een plank... hier niet, stevige, harde matras die mijn 100kg prima kan hebben. Zal vannacht dus, denk ik, goed slapen en de kans dat ik hier op tijd wakker ben voor een zonsopkomst lijkt me nihil.

Daarna maar eens sigaretje gerookt op mijn verandaatje terwijl ik snakte naar een biertje.... maar ja, hier geen supermarkt en het is inclusief eten hmmm.... na dat sigaretje maar eens rondje gelopen en aan een jongedame, zo heet Mauru, gevraagd of zo ook bier verkocht, tot mijn verbazing zei de engel nog ja ook, dus... proost !!!!

Om 7 uur werd het eten geserveerd en daar was de LP lovend over en... ik ook! Eens kijken, wat hadden we allemaal...rolletjes gevuld met kip, een koudevisschotel, pasta en halve kreeften... dat alles me zeer goed laten smaken en als toetje nog 2 stukken bananencake... zeer goed gevoed daarna nog even op mijn verandaatje gezeten en niet te laat het bedje opgezocht.

Maupiti, zaterdag 28 mei 2011

Zo, is even geleden dat ik dag en datum heb genoemd... bij deze weer... Zoals verwacht heerlijk geslapen en om 7:25 uur mijn bed uitgekomen.... terwijl ik op mijn verandaatje een sigaretje rookte vroeg ik me af hoe laat ze hier het ontbijt zouden serveren.... luttele seconden later bleek dat 7:30 uur te zijn.... dat noem ik pas op tijd opstaan! Of zouden ze gewacht hebben tot ik mijn hoofd liet zien? Naast mij verblijft hier alleen nog een Frans stelletje en gisteravond bij het avondmaal al ontdekt dat mijn Frans (hoe beroerd het ook is) beter is dan hun Engels.

Enfin, stokbrood, boter en jam en daarna een bak koffie met een ........ juist.

Tja, en nu, zit hier dus op een Motu (zo'n zandbank in de lagune, dus niet op t eiland zelf) en wat zullen we eens gaan doen? Heb even zitten denken aan een snorkeltrip of zo maar het is erg bewolkt en ben nu ook een beetje laat om dat te regelen. Ik besluit om de Motu eens rond te slipperen. (Lopen op slippers is heel wat anders dan op schoenen ik weiger dan ook om het lopen of wandelen te noemen). Om half negen ga ik vol goede moed op weg, ik zit dus aan de oceaan kant op de zandbank en besluit eerst om naar de punt richting Maupiti zelf te lopen wat prima ging, er lag veel dood koraal en schelpen op het strand en ik was dus blij dat ik niet op blote voetjes was gegaan. Puntje gerond en aan de andere kant verder, de luwe zijde, je merkte gelijk dat er minder wind stond en ook veel minder golven in de lagune. Slipper slipper slipper... kom langs een paar andere pensions, waaronder 2 die ik gebeld had en waren volgeboekt en van één vond ik dat, als ik zo eens bekeek, helemaal niet erg, van de andere wel.... en toen... was het strand op... ik wat verder landinwaarts en mijn tocht voortgezet terwijl om de honderd meter een andere hond bloeddorstig tegen me begon te blaffen... ik mot die beesten niet !!! Enfin, bij het andere einde kon ik het strand weer op en deze punt lag dus recht richting de oceaan en het waaide er lekker, golven klotsten redelijk sterk op de rotsen, over het schelpenstrand terug en toen was t 10 uur.... juist en nu? Beetje zitten lezen en toen bedacht ik me... ik ga zo honger krijgen en ik heb halfpension geboekt... dus alleen ontbijt en avondeten.... dit met het idee dat ik wellicht een tour inclusief lunch zou boeken... maar aangezien ik dat niet gedaan heb.... Mauru maar weer eens opgezocht, lunch bijboeken was geen probleem, om 12 uur kun je aanschuiven.

12 uur....

Als haantje de voorste.... Heerlijke visballetjes in deegjasje (soort koe you luk maar dan met vis) plakken gebakken tong (de vis dat is) met tonijn gevulde komkommer en heerlijke gekruide aardappeltjes, Josephine, de kok, mijn heldin, vroeg nog of we er een biertje bij wilden... ach doe maar dan.... als dessert een berg vers fruit.... Eric weer blij... ben benieuwd wat we vanavond te eten krijgen... ben ook bang dat ik hier nooit meer vandaan te krijgen ben als Josephine zo blijft koken.....

Nadat ik dat godenmaal wat had laten zakken weer tijd om toch nog wat actie te ondernemen, er ligt hier een kayak op het strand en ik had het nobele plan om het eiland eens rond te gaan kayakken. Ik mezelf aan boord gehesen en off we go (ik dan) zelfde rondje als dat ik gelopen had, het begon vrij wild maar zodra ik de punt gerond had kwam ik rustiger water en relaxt peddelde ik naar de andere punt... zei ik al dat ik het daar met het lopen nogal wat wilder vond? Met de kayak zag ik mezelf er niet door komen en de stem van Anton riep in mijn hoofd "je weet wat ik van bootjes vind he???" Dus maar besloten om om te keren en terug te varen, wellicht stiekem ook ingegeven door die aantrekkelijke jongedame die me zo vriendelijk bonjour had toegeroepen vanaf het strand.... we zullen het nooit weten (of althans, jullie niet lol).

Enfin, toen ik weer langs dat strandje kwam had ik het van al dat peddelen best warm gekregen dus maar even een verkoelende duik en een rustpauze genomen. Toen ik eindelijk terug was bij het pension nog een biertje gehaald bij Mauru en naar de andere kant van de Motu gelopen om van de zonsondergang te genieten, helaas is dat mislukt, veel wolken, geen zonsondergang dus om van te genieten maar wel veel muggen en ik had mijn insectenspul niet bij me... terug naar pension, douchen, insectenspul op en lig dit nu op bed te typen... nog een half uurtje dan gaat Josephine me weer blij maken....

Maupiti, zondag 29 mei 2011

Zo, het diner gisteren was weer zo geweldig en overvloedig dat ik na het eten alleen maar kon "uitbuiken" en geen puf meer had om wat te typen. Eens kijken, wat hadden we allemaal? Nou toen ik om een uur of 7 eens ging kijken waren de mannen druk bezig met de bbq, de ene schaal vlees na de andere werd gebakken. Tijdens het wachten en het gezellig kletsen (voor mij bestond dat gezellig kletsen voornamelijk uit het luisteren naar koeterwaals Frans...) kregen we een kokosnoot om leeg te drinken. Toen al het vlees gebraden was schoven we aan. Inmiddels was er nog een Frans stelletje gearriveerd en ook Josephine, Mauru en de twee mannen (geen idee hoe ze heten hahaha) aten mee dus we zaten met z'n 9en aan tafel. Naast de berg vlees was er een salade, gegratineerde aardappeltjes, gebakken aardappeltjes en als toetje een heerlijke chocolade cake/mousse... Josephine zat me maar aan te sporen meer en meer te eten en ik wilde niet onbeleefd zijn dus.... enfin, toen ik echt niet meer kon op mijn verandaatje uitgeblazen en een sigaretje gerookt en toen lekker slapen.

Vanochtend was ik als eerste wakker, om 7 uur was verder alles nog ten ruste, vast mijn tas gepakt want we gaan na het ontbijt al weg, een tochtje maken en daarna naar een nicht van Josephine om daar Moederdag te vieren, dat is het vandaag hier. Eerst nog even afgerekend en een royale fooi gegeven, vond dat ze die meer dan verdienden.

Daarna met de boot op weg en het bleek dat we Mantra's gingen kijken (weet even niet zeker hoe die beesten in het Nederlands heten, een soort pijlstaartrog maar dan veel groter en witter....) en ik baalde als een stekker.... aangezien ik namelijk vanmiddag ga vliegen en ik niet had begrepen dat we Mantra's gingen kijken had ik gewone kleding aan en geen zwemspullen en ik had geen snorkel.... dat eerste kon me nog niet eens zoveel schelen, was gewoon over boord gesprongen in mijn korte broek als ik een snorkel had gehad .... nog even gehoopt dat ik er 1 kon lenen van het Franse stelletje dat gisteren arriveerde maar toen die weer aan boord kwamen vertrokken we meteen weer.... Heb me later gerealiseerd dat ik gewoon overboord had moeten springen en het in het water aan ze had moeten vragen... Enfin, gedane zaken... ach heb ze tenminste vanaf de boot gezien... hoewel er niet veel meer dan een schaduw een paar meter diep te zien was.... balen, jammer.

toen naar de nicht van Josephine en daar alsnog de zwemspullen aangetrokken en een snorkel geleend en in de lagune een beetje rondgekeken maar helaas, daar waren geen Mantra's. Hapje gegeten en weer met de boot, dit keer naar het vliegveld. Op Raiatea weer overgestapt en al snel weer in Tahiti. Frederic heeft me netjes opgehaald, nog even boodschapjes gedaan (op zondag verkopen ze hier alleen geen alcohol) en naar bedje toe....

welterusten
Eric

oh de foto’s van Maupiti vind ik zelf veel minder mooi dan die van Bora Bora, deels komt dat omdat Bora Bora gewoon veel mooier is maar deels komt dat ook door het schitterende weer dat ik op Bora Bora had terwijl het op Maupiti bijna continu bewolkt was en ik ook een hoop regen gezien, gehoord en gevoeld heb.