Glaciar Perito Moreno

Ushuaia, zaterdag 11 juni 2011

4:00 uur... piep piep piep... zo fris en fruitig als het maar zijn kon spring ik mijn kooi uit en mijn kleren in.... half uurtje later ben ik op het busstation, alles bueno, alleen erg frio (koud dus) de verwarming in de bus kon het niet echt bolwerken en de wand was ijs- en ijskoud, gelukkig had ik 2 stoeltjes voor mezelf en heb ik nog wat kunnen slapen ook. Om 9 uur in Rio Grande en overgestapt in een hypermoderne dubbeldekker... en toen begon een soort van haasje over maar dan anders... de bus reed vlotjes door alleen..... we moeten door Chili heen rijden en de 4 grensposten (Argentinië uit, Chili in, Chili uit en Argentinië in) kosten bakken met tijd... op zich geen het niet eens zo langzaam, een minuutje per persoon maar met 45 man in de bus kost dat dus 4x een uur... was op zich wel een goede manier om elkaar een beetje te leren kennen en ook de veerboot over de straat van Magallan was daar prima voor. Het weer was dit keer veel beter, droog en zonnig, wel erg koud en dit keer ook een passagiersruimte ontdekt op de veerboot. Daar gezellig zitten babbelen met een stel locals die nauwelijks Engels spraken dus veel verder dan ik kom uit Holland en ga naar El Calafate kwam ik nog niet... toen mijn woordenboekje erbij gepakt (inmiddels heb ik de verouderde "hoe en wat Spaans" omgeruild voor de "Lonely Planet Latin Spanish Phrasebook, zelfde formaat, iets dikker en 5x zoveel nuttige woorden en zinnetjes) die op een willekeurige pagina opengeslagen en vervolgens gevraagd of er iemand zin had om te tennissen.... lachuh... paar bladzijden verder (terwijl we dus op de veerboot zaten) vond ik woord duikboot... dus ik vragen of we soms op een duikboot zaten... stomverbaasd zeiden ze nee, opgelucht wiste ik mijn voorhoofd af :-).

Één van het stel, Miriam, ging ook naar El Calafate en met haar in Rio Gallegos een pizza en een biertje genuttigd en samen aan boord van de volgende bus gestapt. Miriam komt uit Buenos Aires en is lerares geschiedenis en spreekt nog slechter Engels dan ik Spaans maar aangezien ze een lerares is is mijn Spaans in de 4 uur dat we samen in die bus zaten met sprongen vooruit gegaan.

Om 1 uur waren we eindelijk in El Calafate en Miriam was zo slim geweest om géén accommodatie te boeken dus ik ben maar zo vriendelijk geweest haar mee te nemen naar mijn hotel en gelukkig hadden ze voor haar ook nog een kamertje vrij.... na 20 uur in de bus was het ff snel douchen en slapen !!!!

El Calafate, zondag 12 juni 2011

Had gisteravond toch de wekker maar gezet... wilde niet ergens halverwege de middag pas wakker worden en ik had m nodig om om 9:15 wakker te worden en nét op tijd in de ontbijtruimte te zijn om een warme kop koffie en een oud broodje te kunnen krijgen. Daarna het dorp maar eens ingelopen om een tour naar de gletsjer de boeken maar todo cerrado (da's Spaans voor alles dicht) had in Ushuaia en ook hier een beetje het gevoel alsof je in november in Oostenrijk bent... alle zomer toeristen zijn al lang en breed verdwenen en het winter seizoen moet nog beginnen, alle luiken voor de ramen en niks te beleven... terwijl El Calafate verder wel de gezelligheid van een toeristenstadje uitstraalt. Van het oficina de Tourismo begrepen dat er wel elke dag een gewone "lijndienst" naar de gletsjer gaat en dat die eigenlijk dezelfde route volgt als de touroperators en nog goedkoper is ook.... dus... ik naar het busstation.... daar ook een toeristen info stand en die zei me je moet kaartje kopen bij het laatste loket... ik naar het laatste loket... cerrado... (dicht dus) bordje zegt dat ze op zondag tot 4 uur open zijn... ik kijk op mijn horloge... het is pas 2 uur... pak mijn boekje erbij... ja, domingo is inderdaad zondag... ik loop de hoofdstraat weer in en zie een touroperator die toch open is... zeker op mijn eerste ronde gemist... ik loop naar binnen en ja, ze hebben tours naar de gletsjer... 120 pesos maar er heeft nog niemand geboekt voor morgen, ik ben de eerste... voor 1 persoon gaan ze niet (en ik vertel haar het verhaal van de trein in Ushuaia) enfin, ik sjok terug naar het hotel en vraag het de receptionist, die trouwens uitstekend Engels spreekt... enfin, hij kan alles regelen voor 100 pesos... ok doen dus... kom Miriam tegen en zij gaat hetzelfde doen, tevens heeft zij info over een berg excursie of zo die ze overmorgen wil gaan doen... lijkt me ook wel wat... dus... al dat gesjok was voor niks, had ik beter naar het Lago de Argentinia kunnen lopen maar goed. Het weer is inmiddels geweldig, lekker winters zonnetje, erg warm achter glas en frisjes buiten.

El Calafate, maandag 13 juni 2011

WOW WOW WOW.....

Ik moet, voordat ik verder ga, even terug... terug naar 31 maart j.l..... ik heb toen een reisverslag geplaatst getiteld "fox glacier en een lofzang op New Zealand" ik heb toen, letterlijk o.a. het volgende getypt....:

"Die 2 gletsjers, ach als je één gletsjer gezien heb dan heb je ze allemaal gezien en heb er al diverse bekeken en... ik zou eigenlijk verleden week een tocht moeten hebben gemaakt in zuid-Patagonie over de gletsjers daar... weet je... voel me hier eigenlijk een beetje als in madurodam, je hebt hier alles maar t is t allemaal net niet"

Aan de ene kant heb ik de spijker snoeihard op zijn kop geslagen (het Madurodam gedeelte) en aan de andere kant de plank volledig misgeslagen.... als je één gletsjer gezien hebt dan heb je ze beslist niet allemaal gezien.... tenminste... zolang die ene gletsjer die je dan gezien hebt niet de "Glaciar Perito Moreno" is... als je die eenmaal gezien hebt dan hoef je verder geen gletsjers meer te zien.... als je toevallig de Perito Moreno nou net gemist heb... zet m dan maar snel bovenaan je lijstje van dingen die je snel nog even moet gaan bekijken..... maar goed, ik ben vandaag dus naar die gletsjer in zuid patagonie geweest die ik de 31ste maart al aankondigde....

Het begon vanmorgen klote... donker en koud toen ik opstond, en op weg naar het busstation begon het zelfs te regenen. Aldaar in de tourbus gestapt en op weg naar de gletsjer, het begon harder en harder te regenen en het was één grote grijze massa en het zag er niet naar uit dat het snel beter zou worden. Tegen een uur of 10 waren we bij het eerste uitzichtpunt en de gletsjer was zeer, zeer, zeer indrukwekkend, echter door het slechte weer nauwelijks wat kunnen zien en de regen was ijs- en ijskoud. Van frustratie letterlijk staan stapvoeten!!! De afgelopen maanden heb ik zoveel geluk gehad met goed weer op belangrijke dagen dat ik mezelf "mr lucky weather" ben gaan noemen maar die bijnaam kan dus nu de prullenbak wel in.....

enfin, binnen 3 minuten zaten we weer in de bus, het was zelfs te koud, nat en winderig om een peuk op te steken !!!! 10 minuutjes later waren we bij het het uitkijkplatvorm/wandelpad. Met een groepje van een man of tien het wandelpad naar het uitkijkplatform opgelopen en de regen ging over in druppels en de druppels hielden op.... het werd droog. Een klein uurtje genoten van het uitzicht, nu moeten jullie even weten dat de Perito Moreno gletsjer tientallen kilometer lang is en op het einde een kilometer of 5 breed. de gletsjer mondt uit in het Lago de Argentinië en de ijsmassa steekt zo'n 60 meter boven het wateroppervlakte uit ... het aanzicht hiervan was ongelofelijk indrukwekkend. Na dit uitzicht terug in de bus en naar het meer om met ene boot van dichtbij de Gletsjer te gaan bekijken. Terwijl we lang de torenhoge ijsmassa voeren trok het wolkendek iets open en de zon liet zich voorzichtig zien. IJsschotsen van vele tientallen kubieke meter dreven op het meer, de verschillende tinten blauw van het ijs waren schitterend.

Na de boottocht terug naar het uitkijkpunt. Inmiddels had ik al zo'n 150 foto's gemaakt toen de zon volledig doorbrak en de gletsjer in al haar schoonheid toonde, ik begon dus maar opnieuw met foto's maken. Terwijl we naar de gletsjer keken dacht ik bij mezelf "het zou geweldig zijn als er een flink brok afbrak nu, zou dat wel eens willen zien" maar ja, wat is de kans daarop? Dat dat gebeurd net als ik sta te kijken.... 10 seconden later brak er een enorm stuk los over de gehele hoogte van de gletsjer, 60 meter hoog en donderde met enorm geraas in het water......GEWELDIG !!!! Nu schuift de Moreno gletsjer met 2 meter PER DAG naar beneden (wat voor een gletsjer heel, heel erg snel is) dus het was niet eens zo bijzonder dat ik het meemaakte maar mooi en indrukwekkend was het wel....

Het uurtje in de bus terug was ook geweldig, aangezien de zon bleef schijnen genoten van mooi Patagonie. Terug in El Calafate hapje eten en slapen.... ben bek af

El Calafate, dinsdag 14 juni 2011

7:00 piep piep piep... alweer de wekker....lijkt wel alsof ik op strafkamp ben....om 7:30 uur taxi naar busstation en om 8 uur bus naar El Chalten, 230 km verderop. Hier schijnen ze mooie bergen te hebben.... ik zal eens even gaan kijken.... zo tegen een of 10 was de zon volop op en reden we op de bergen af, een kilometer of 80 verderop.... Het landschap was adembenemend.... links en rechts een grote vlakte, dor geel gras stijfbevroren en verder niets met in de verte, aan het einde van het kaarsrechte zwarte lint van de weg de besneeuwde bergen die opgelicht werden door de laagstaande, opkomende zon... wow....

Om een uur of 11 waren we (Miriam en ik dus) in El Chalten, bakkie Chocolade melk en op pad, 2 uur wandeling naar "mirador de fitz roy" da's een uitkijkpunt op de berg "Fitz Roy" (3400 meter). Na een uurtje wandelen kwam er sneeuw op het pad echter de sneeuw was duidelijk al een paar dagen oud en aangestampt en spek en spek glad, al glibberend en glijdend gingen we verder omhoog ik hield mijn hart vast voor de terugweg...

Bij het uitzichtpunt aangekomen.... tja... mooi hoor... maar misschien ben ik overvoerd met mooie momenten of het kwam door de kou maar ik vond het uitzicht 30km terug vanaf de weg met de zon erop veel indrukwekkender. Aangezien ik tijdens het lopen een beetje had gezweet, er boven een snijdende wind stond en het ver onder nul was koelde ik rap af.... Miriam bleef maar foto's maken. Na een half uurtje haar zover gekregen dat we terug gingen het ijspad af... het uitglijden en op ons gezicht vallen viel mee, we zijn allebei 1x onderuit gegaan en dat kwam niet eens door het ijs... maar boomwortels zijn ook glad... zonder serieuze schade weer beneden gekomen.

Tijdens de wandeling trouwens nog wel een paar schitterende foto's van het dal gemaakt.... Als er ooit nog een Lord of The Ring deel 4, 5 en/0f 6 gemaakt gaat worden... In Patagonia kan je ook leuke opnames maken.....

Bus weer in en terug naar El Calafate, daar waren we pas weer om 9 uur 's avonds.... hapje eten en terug strompelen naar het hostel... 11 uur... foto's uitwisselen... het was dik na middernacht voordat ik eindelijk op bed lag....heb nog even aan dit verslag gewerkt maar kon de ogen niet openhouden.... morgen weer om 7 uur op want dan vertrekt mijn bus naar Puerto Natales.... Ja, weer terug naar Chili.

Nou ga ik maar eens foto's selecteren (dat gaat wel even duren, heb er honderden van de afgelopen dagen) en dan dit verhaaltje online plaatsen...... heb net de foto's geselecteerd.... het zijn er niet minder dan 40 geworden... kan er ook niks aan doen....sorry lol.

groetjes
Eric
ps: Inmiddels zit ik dus in Puerto Natales maar ga dit reisverslag onder El Calafate plaatsen en daarna proberen om mijn huidige locatie te wijzigen.... als jullie een leeg reisverslag krijgen komt dat daardoor,,,